بررسی تئوری و تجربی پدیده احتراق هیبریدی و تاثیر پذیری ترمودینامیکی واکنشگر ها
کد مقاله : 1000-CNF
نویسندگان
فرهاد محمدی *1، فرامرز رتجبر2
1کارشناس ارشد از دانشکده مکانیک دانشگاه تبریز
2عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز
چکیده مقاله
افزودن مکمل ها یا مواد گوناگون به سوخت، سالها یکی از روش های افزایش راندمان در موتورهای احتراق داخلی است. پژوهش انجام شده باهدف مطالعه و بررسی فشار وحجم در فرآیند احتراق هیبریدی، برای مهار و بهینه سازی اکسایش، انرژی و آلاینده های خروجی در محفظه احتراق موتور های اشتعال تراکمی انجام شده است. دراین راستا، پارامتر های هندسی و ابعادی موتور احتراق داخلی "OM457LA" بعنوان سیستم ترمودینامیکی، بطور دقیق مهندسی معکوس شده است. مطالعه و بررسی خواص خواص شدتی و مقداری مخلوط ورودی تحت شرایط مختلف درون سیستم انجام شده است. تست در حالت بارکامل و بارجزئی انجام شده، و نتایج با دستاورد های تئوری، مقایسه و اعتبار سنجی شده است. محاسبات و آزمایشات در دو حالت سرد و گرم(با و بدون پاشش و احتراق)، تحت دورهای"550 و 900 و 1100 و 1500 و 2000" با مخلوط استاندارد خشک و مخلوط همراه با "H2O"، با درصدهای "1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 ، 10 ، 15 ، 20" در 100 سیکل انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که افزایش درصد محدودی از بخار"H2O" درون سیستم، سبب تغییر عملکرد واکنش و فرآیند اکسایش، توأم با تغییرات ناگهانی پارامتر های ترمودینامیکی مخلوط متراکم می گردد. بطوریکه "H2O" با مصرف انرژی دردسترس برای تغییر فاز "ضمن احتراق" و همچنین تشدید انتقال حرارت به محیط "پس از احتراق"، سبب تغییر راندمان حرارتی و مکانیکی، توام با تغییر در میزان تولید محصولات احتراق می گردد. با تغییر شرایط اولیه سیستم، می توان پارامتر های ترمودینامیکی سیستم را بهینه کرد.
کلیدواژه ها
تست سرد و گرم (با و بدون تزریق سوخت و احتراق) ، توان، گشتاور، مصرف ویژه سوخت
وضعیت: پذیرفته شده مشروط