بررسی تئوری و تجربی پدیده احتراق هیبریدی و تاثیر پذیری ترمودینامیکی واکنشگر ها
کد مقاله : 1000-CNF
نویسندگان:
فرهاد محمدی *1، فرامرز رتجبر2
1کارشناس ارشد از دانشکده مکانیک دانشگاه تبریز
2عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز
چکیده مقاله:
افزودن مکمل ها یا مواد گوناگون به سوخت، سالها یکی از روش های افزایش راندمان در موتورهای احتراق داخلی است. پژوهش انجام شده باهدف مطالعه و بررسی فشار وحجم در فرآیند احتراق هیبریدی، برای مهار و بهینه سازی اکسایش، انرژی و آلاینده های خروجی در محفظه احتراق موتور های اشتعال تراکمی انجام شده است. دراین راستا، پارامتر های هندسی و ابعادی موتور احتراق داخلی "OM457LA" بعنوان سیستم ترمودینامیکی، بطور دقیق مهندسی معکوس شده است. مطالعه و بررسی خواص خواص شدتی و مقداری مخلوط ورودی تحت شرایط مختلف درون سیستم انجام شده است. تست در حالت بارکامل و بارجزئی انجام شده، و نتایج با دستاورد های تئوری، مقایسه و اعتبار سنجی شده است. محاسبات و آزمایشات در دو حالت سرد و گرم(با و بدون پاشش و احتراق)، تحت دورهای"550 و 900 و 1100 و 1500 و 2000" با مخلوط استاندارد خشک و مخلوط همراه با "H2O"، با درصدهای "1 ، 2 ، 3 ، 4 ، 5 ، 10 ، 15 ، 20" در 100 سیکل انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که افزایش درصد محدودی از بخار"H2O" درون سیستم، سبب تغییر عملکرد واکنش و فرآیند اکسایش، توأم با تغییرات ناگهانی پارامتر های ترمودینامیکی مخلوط متراکم می گردد. بطوریکه "H2O" با مصرف انرژی دردسترس برای تغییر فاز "ضمن احتراق" و همچنین تشدید انتقال حرارت به محیط "پس از احتراق"، سبب تغییر راندمان حرارتی و مکانیکی، توام با تغییر در میزان تولید محصولات احتراق می گردد. با تغییر شرایط اولیه سیستم، می توان پارامتر های ترمودینامیکی سیستم را بهینه کرد.
کلیدواژه ها:
تست سرد و گرم (با و بدون تزریق سوخت و احتراق) ، توان، گشتاور، مصرف ویژه سوخت
وضعیت : مقاله به صورت مشروط پذیرفته شده است
هشتمین کنفرانس سوخت و احتراق ایران