مطالعه‌ی تجربی اثر پلاسما بر شعله‌ی نفوذی آرام گاز طبیعی
کد مقاله : 1044-CNF
نویسندگان
امیر مردانی *، عرفان خزائیلی
دانشکده مهندسی هوافضا، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
چکیده مقاله
در این مقاله، به بررسی تجربی اثر پلاسما بر شعله‌ی نفوذی گاز طبیعی پرداخته شده‌است. محفظه‌ی آزمایش، شامل دو لوله‌ی کوارتز هم محور است که از لوله‌ی مرکزی سوخت و از لوله‌ی کناری هوا عبور می‌کند. پلاسما توسط یک عملگر DBD تولید و در جریان تزریق می‌شود. در حالتی که یونیزاسیون روی سوخت (گاز طبیعی) انجام شود، یک الکترود میله‌ای از میان لوله‌ی مرکزی عبور می‌کند و الکترود دوم به صورت حلقه‌ای به دور لوله‌ی داخلی بسته می‌شود. در هنگام یونیزاسیون هوا، یک الکترود حلقوی به دور لوله‌ی مرکزی و الکترود دوم به دور لوله‌ی بیرونی بسته می‌شود. در هر دو حالت لوله‌ی کوارتز، نقش دی‌الکتریک را بر عهده دارد. روش داده برداری با استفاده از تصویربرداری با دوربین دیجیتال و استفاده از سه فیلتر باند نازک در طول موج‌های 430، 470 و 610 نانومتر می‌باشد. تزریق پلاسما در فواصل کمتر از 10 میلی‌متر الکترودها از میدان احتراق، باعث کاهش شدید طول شعله می‌شود. در فواصل بیش‌از 10 میلی‌متر، طول شعله افزایش می‌یابد. ناحیه‌ی زردرنگ شعله که ناشی از تولید دوده و برخی آلاینده‌های دیگر است، با اعمال پلاسما کمتر شده و در برخی از چیدمان‌های الکترودها، به طور کامل ازبین می‌رود. همچنین پلاسما پایداری شعله را افزایش می‌دهد.
کلیدواژه ها
پلاسما - عملگر پلاسمای DBD - شعله‌ی نفوذی - احتراق تقویت شده – احتراق تجربی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی